t Is meertmoand-dialektmoand en din wordt der aaltied wat meer aandacht besteedt aan ons streektoal. Vandoar dat bundel
“Mien Moeke is n grieze vrijdagmörn”
is verschenen.
Bundel kost € 9,75
Gerrit Achterberg (1905-1962) is nog aaltied ain van belangriekste dichters oet Nederlandse literatuur. Zien ‘Verzamelde Gedichten’ (zo’n doezend) binnen n moal of vieftien vannijs drukt en gedichten dij aanspreken kinnen nog wel n poar aiwen mit. Zien grode temoa was: sturven laifde dij mit hulp van t gedicht weerom roupen wordt t leven ien. Mor hai schreef ook over zien pa en moeke, over ienrichten doar e touholden mos, over t kristelk geloof en over nog zoveul meer: n dood peerd, n maaid, Mozart, n angstdreum.
Gedichten van hom binnen vertoald ien veul Europese toalen. Ien Nederland binnen der ook vertoalens ien t Twents. Doar komt nou t Grunnegers bie. Hans Werkman en Fré Schreiber waarken soamen aan n Achterberg-projekt. Doul is om dit joar 35 gedichten van Achterberg ien t Grunnegers oet te geven ien n bundel, soamen mit Nederlandse der bie.
Achterberg was gain makkelk dichter. Toch lichten wie dit gedicht nait tou. t Is veul schierder om, aan haand van t oorspronkelke, zulf n speurtocht te moaken noar daipte van dit dichtwaark.
Hans Werkman (1939) is o.a. biogroaf van Grunneger dichter Willem de Mérode. Zien leste verhoalenbouk is ‘Martje en de anderen’(2016), dat veur n groot dail ien Grunnen speult. Hans woont aal fatteg joar ien Amersfoort, mor t Grunnegers van zien jonkhaid op Mij is hai nooit kwietroakt.
En Jezus schreef in ’t zand
Jezus schreef met Zijn vinger in het zand.
Hij bukte Zich en schreef in ’t zand, wij weten
niet wat Hij schreef, Hij was het zelf vergeten,
verzonken in de woorden van Zijn hand.
De schriftgeleerden, die Hem aan de tand
hadden gevoeld over een vrouw, van hete
hartstochten naar een andere man bezeten,
de schriftgeleerden stonden aan de kant.
Zondig niet meer, zei Hij, ik oordeel niet.
Ga heen en luister, luister naar het lied.
En Hij stond recht. De woorden lieten los
van hun figuur en brandden in de blos
waarmee zij heenging, als een kind zo licht.
Zo geestelijk schreef Jezus Zijn gedicht.
En Jezus schreef ien t zaand Jezus schreef mit zien wiesvinger ien t zaand. Hai bukte hom en schreef ien t zaand, wie waiten nait wat hai schreef, hai was t ja zulf vergeten, onnerdoken ien woorden van zien haand. En biebelkenners dij hom t wotter dik moakt haren over n vraauw van haide brander bezeten op n kerel dij heur man nait waas, dij biebelkenners stonden mooi aan kaant. Nait meer verkeerd doun, zee Hai, k oordail nait. Magst votgoan, luuster monter noar mien laid. Hai ston ien t èn. Zien woorden laiten lös van t zaandfeguur en braandden hait ien blös doar zai mit votging, as n kiend zo licht. Zo hedderliek schreef Jezus zien gedicht. |